Inaczej mówiąc, TVP swoje wyniki oglądalności uzyskuje wielokrotnie mniejszym kosztem, niż w zasadzie wszyscy pozostali publiczni nadawcy (gorzej mają tylko stacje w krajach z bardzo małą populacją, jak Litwa, Estonia, Serbia i Łotwa). Konkretnie: by zdobyć każdy 1 proc. widzów TVP wydaje rocznie 12 mln złotych. Ten sam 1 proc. niemiecką ARD kosztuje – to nie żart! – 64 razy więcej (czyli 769 mln zł), BBC – 55 razy więcej (655 mln zł), niemiecką ZDF – 37 razy (442 mln zł). France Televisions musi w tym samym celu wydać 30 razy więcej od TVP (367 mln zł), hiszpańska RTVE – 17 razy (201 mln zł), a włoska RAI – 16 razy (191 mln zł). Ta różnica dotyczy jednak wcale nie tylko bogatych krajów Zachodu (choć skądinąd Niemcy nie są zamożniejsze od Polski aż 60 razy, a Anglia - 55 razy!). Wypracowanie 1 proc. udziałów w rynku telewizyjnym niebogatych Portugalczyków kosztuje bowiem czterokrotnie więcej, niż Telewizję Polską, Słowacy i Czesi muszą w ten sam wynik zainwestować około trzykrotnie więcej od nas środków, a półtora razy tyle – nawet zdecydowanie od nas biedniejsi Bułgarzy.

Nie dziwi więc, że wg najnowszych danych Europejskiej Unii Nadawców, które szerzej wykorzystujemy w dołączonej prezentacji, roczna wartość finansowania publicznego przypadającego na jednego widza jest w Polsce najniższa - to wręcz drastycznie - z wszystkich krajów Unii. Wynosi ona 187 zł, podczas gdy w Szwajcarii – prawie 22 tys. zł, w Wielkiej Brytanii – ponad 7 tys. zł, w Niemczech – ponad 4 tys. zł, na Węgrzech – ponad 3,6 tys. zł, w Czechach – ponad 2,3 tys. zł, a nawet na Litwie i Łotwie – ponad 1,5 tys. zł. Warto te dane mieć przed oczyma, gdy ktoś twierdzi, że TVP jest droga czy rozrzutna. Bo to zwyczajne kłamstwo. A właściwie – biorąc pod uwagę różnice w kosztach między TVP a każdym w zasadzie innym krajem Unii – kłamstwo niezwyczajne, ale wyjątkowe…

Jacek Rakowiecki rzecznik prasowy TVP