Dzieło Siergieja Łożnicy, największego współczesnego ukraińskiego reżysera filmowego, jest pierwszym filmem ukazującym wydarzenia na kijowskim Majdanie od października 2013 r. do lutego 2014. Kamera obserwuje bieg zdarzeń od samego początku protestu, przez jego kolejne fazy wzmacniania i wewnętrznej konsolidacji: od pokonywania surowych, zimowych warunków przez samoorganizację, aż po walkę fizyczną z siłami Berkutu.

Przed nieruchomym, obserwującym okiem kamery przechodzą setki protestujących, z wszystkich klas społecznych, zjednoczonych silnym, wewnętrznym przekonaniem o konieczności walki z korupcją i władzą bagatelizującą głos obywateli. Codzienność rozwijającego się protestu to tysiące ludzi marznących na mrozie, krążących między namiotami, ustawiających barykady, wsłuchujących się w płynące non-stop z mikrofonu wypowiedzi najprzeróżniejszych uczestników manifestacji: od normalnych ludzi, przez poetów i księży po polityków.

Kamera rusza w tłum dopiero pod wpływem pamiętnego, pierwszego ataku zbrojnego Berkutu. Panika, zamęt i przerażenie mieszają się z odwagą pojedynczych ludzi, jak starszej kobiety, samotnie stojącej na linii strzału z wyciągniętą w stronę policji ikoną. Następujące później modlitwy za zamordowanych, masowe msze żałobne i patriotyczne pieśni, ukazują pogłębiającą się determinację tłumu, przy jednoczesnej samoświadomości i celowym samoograniczeniu w celu uniknięcia eskalacji przemocy.

Film skupia się całkowicie na społecznej dynamice konfliktu, przekazując jedynie w lakonicznych komunikatach informacje o kolejnych, politycznych faktach, kształtujących jego kolejne fazy. Jak w laboratorium, pod mikroskopem, objawia się złożona i przemożna siła wielkich procesów historycznych.


Centrum Informacji TVP