„Miłość i puste słow”a to pełnometrażowy film dokumentalny o zmaganiu się z chorobą Alzheimera. Adam i Wanda są kochającym się małżeństwem od blisko czterdziestu lat. Przez całe życie byli dla siebie całym światem. Dziś on jest zdrowy, ona cierpi na chorobę Alzheimera. Spotykamy bohaterów w momencie, gdy u Wandy następuje gwałtowny postęp choroby i Adam podejmuje się opieki nad żoną.

Według statystyk opublikowanych w 2015 r. aż 46,8 mln osób na świecie cierpi obecnie na chorobę Alzheimera, a do 2050 r. liczba pacjentów prawdopodobnie wzrośnie trzykrotnie (Prince i in., 2015). Zdecydowaną większość, bo aż 2/3 chorych stanowią kobiety: po 65 roku życia na tego typu demencję zapada 1 na 6 kobiet oraz 1 na 11 mężczyzn. Do dziś jednak, mimo postępów w dziedzinie nauk medycznych i rosnącej wiedzy na temat mechanizmów leżących u podstaw choroby, nie jest jasne dlaczego to kobiety są bardziej narażone na chorobę Alzheimera.

Podczas spotkania z autorką po projekcji filmu oraz w kolejnych dniach, podczas kuluarowych spotkań długo jeszcze analizowano znakomity styl realizacji, niezwykłą wrażliwość i dyskrecję realizatorów filmu wobec bohaterów, a także rolę mediów publicznych w podejmowaniu tego typu tematów, przy czym szczególnie podkreślano kwestie etyczne, zwłaszcza umiejętność opowiadania historii w sposób ciekawy i jednocześnie nie naruszający godności i praw pacjentów oraz ich rodzin.