Korporacyjna i polityczna propaganda zagłuszała wołania o pomoc z epicentrum katastrofy, która pochłaniała miliony istnień. Powołując się na prawo, przepisy patentowe i reguły rynku, monopole utrzymywały zawyżone, przewidziane na kieszeń zachodniego klienta ceny leków. Produkowane w Indiach tanie odpowiedniki długo nie były w stanie pokonać bariery czarnego PR-u i napomnień zdominowanej przez Europę i USA, Światowej Organizacji Handlu.

Brytyjski dokument z 2013 r. w reż. Dylana Mohana Gray’a opisując tte odrażające w swoim egoizmie i chciwości zachowania „wolnego świata”, pokazuje też przebieg niezwykłej kampanii przeciw polityce zachodnich koncernów, którą z niezwykłym uporem prowadzili długo lekarze, pielęgniarki, prawnicy, naukowcy i sami chorzy.

Paradoksalnie, ich sprzymierzeńcem okazał się neokonserwatywny prezydent George W. Bush, który w przeddzień wojny z Irakiem chciał sobie zjednać przychylność światowej opinii publicznej i – mimo sprzeciwu farmaceutycznych monopoli - zapowiedział program pomocy krajom dotkniętym epidemią HIV/AIDS. Nadal bez odpowiedzi pozostaje pytanie, co z lekami na inne choroby, które dziesiątkują ludność biednego Południa?

Centrum Informacji TVP