„Jerzy Grotowski. Próba portretu” to dokument nakręcony przez wybitną realizatorkę, Marię Zmarz-Koczanowicz w 1999 roku, niedługo po śmierci jednego z największych reformatorów i innowatorów sztuki scenicznej XX wieku. Twórca wrocławskiego Teatru Laboratorium i autor manifestu zatytułowanego „Ku teatrowi ubogiemu”, stworzył zupełnie nową koncepcję przedstawienia teatralnego. Dla Grotowskiego człowiek w teatrze nie miał być jednym z elementów inscenizacji – miał być jej jedynym i najważniejszym punktem. W teatrze ubogim liczyli się tylko aktorzy i widzowie, mający pozostać przez cały czas trwania spektaklu jak najbliżej siebie, na wyciągnięcie ręki. Aktor, odsłaniając najgłębsze warstwy ludzkiej natury, musiał całkowicie „oddać się publiczności”, odwołując do nieświadomości zbiorowej i indywidualnej.

Zmarz-Koczanowicz zaprosiła do swojego filmu osoby z najbliższego otoczenia autora spektaklu „Apocalypsis cum figuris", m.in. brata, Kazimierza Grotowskiego, profesora fizyki jądrowej UJ oraz aktorki – Maję Komorowską i Renę Mirecką. Na temat Jerzego Grotowskiego wypowiadają się: jego współpracownik i popularyzator jego słynnej koncepcji teatralnej - reżyser Eugenio Barba, teatrolog Georges Banu a także Peter Brook, którego inscenizacje stanowiły dla naszego twórcy największą inspirację.