Utwór Różewicza „Stara kobieta wysiaduje” ukazuje cywilizację zagrożoną zagładą, zdominowaną przez konsumpcjonizm, pustkę mentalną, zanik autorytetów oraz rozkład moralny. Tytułowa bohaterka symbolizuje życiową energię i niezmienność podstawowych praw natury. W inscenizacji Barańskiego porusza się na wózku inwalidzkim. Utwór składa się z dwóch odsłon. Pierwsza rozgrywa się w ogrodzie botanicznym, druga w scenerii olbrzymiego złomowiska, które symbolizuje współczesną cywilizację.

Reżyseria: Andrzej Barański
Zdjęcia: Grzegorz Kędzierski PSC
Scenografia: Andrzej Haliński
  Kostiumy: Katarzyna Morawska
Muzyka: Henryk Kuźniak
  Montaż: Milenia Fiedler PSM
Obsada: Ewa Dałkowska (Stara kobieta), Jan Frycz (Pan), Vova Makovsky’i (Kelner młody), Grzegorz Mielczarek (Kelner stary, Cyryl), Jarosław Gajewski (Ślepiec), Szymon Michlewicz-Sowa (Młodzieniec), Hubert Zduniak (Stróż porządku), Małgorzata Mikołajczak (Dziewczyna I), Małgorzata Kozłowska (Dziewczyna II), Izabela Baran (Dziewczyna III) i inni.

Mecenasem Teatru Telewizji jest Polskie Górnictwo Naftowe i Gazownictwo