Opowiadanie Agnieszki Osieckiej napisane w latach 80. nie traci na aktualności. Rozpisana na dwa głosy (niezależnej i buntowniczej Elżbiety oraz twardo stąpającej po ziemi Krystyny) historia została zaadaptowana na scenę jako wspomnienia dojrzałej już Elżbiety. Bohaterka z perspektywy czasu patrzy na okres miniony. „Biała bluzka” jest dokumentem PRL-u ze wszystkimi jego tragediami i nadziejami. 

Spektakl korzysta także z piosenek napisanych przez Osiecką i materiałów filmowych lat 80. Krystyna Janda prowadzi widzów przez poruszającą historię kobiety zakochanej w opozycjoniście, niemogącej sobie poradzić ze sobą i z Polską lat stanu wojennego. Widzowie cenią ją przede wszystkim za to, że z uważnością i wiernością przedstawia powojenną Polskę. Przez pryzmat jednostkowej historii opowiada losy całego państwa.  

Spektakl jest drugim po „Zapiskach z wygnania” twórczym projektem Jandy i Osieckiej zarejestrowanym dla Teatru Telewizji. 

adaptacja tekstu i reżyseria: Magda Umer 

opracowanie i kierownictwo muzyczne: Janusz Bogacki 

koncepcja scenograficzna: Magda Umer 

realizacja scenografii: Małgorzata Domańska 

realizacja telewizyjna: Józef Kowalewski 

obsada: Krystyna Janda (Elżbieta) 

Czas: ok 100’ 

Mecenasem Teatru Telewizji jest Orlen S.A.