Zbigniew Lesień, odbierając Nagrodę Honorową im. Krzysztofa Zaleskiego, podkreślił, że jest to dla niego nagroda bardzo osobista, ponieważ znał Zaleskiego jeszcze od czasów studenckich. Dodał też, że jest zafascynowany twórczością Hemara. Zawsze kochałem Hemara za jego twórczość satyryczną i za jego stosunek do Lwowa – powiedział Lesień.
Nagrodę, Zbigniewowi Lesieniowi, wręczyła żona Krzysztofa Zaleskiego, Maria Pakulnis.
Uroczystość rozdania Nagród poprowadził Paweł Siwek - Kierownik Redakcji Publicystyki Programu Drugiego Polskiego Radia. W wydarzeniu wzięło udział wielu znakomitych gości, m. in.: Przewodniczący Rady Mediów Narodowych Krzysztof Czabański; Minister Wanda Zwinogrodzka z Ministerstwa Kultury i Dziedzictwa Narodowego; Prezes Polskiego Radia, Agnieszka Kamińska oraz Dyrektor Teatru Telewizji, Kalina Cyz.
Miałem zaszczyt i przyjemność współpracować z Krzysztofem Zaleskim – powiedział, w trakcie uroczystości, Przewodniczący Rady Mediów Narodowych, Krzysztof Czabański. Dla mnie ta jego praca tutaj i kontynuacja nagrody im. Krzysztofa w tym miejscu, jest świadectwem, że Polskie Radio jest przestrzenią wolności dla polskiej kultury, dla polskich artystów - dodał. Podkreślił też, że Krzysztof Zaleski zachował – w tym, co robił – wolność wewnętrzną i niezależność od różnych nacisków.
W tym roku Nagrody otrzymali także Magdalena Miecznicka i Łukasz Lewandowski – za słuchowisko „Spalenie Joanny”.
Uroczystość została zorganizowana w kameralnej formule, dostosowanej do covidowych obostrzeń.
Zbigniew Lesień jest reżyserem, aktorem teatralnym i filmowym, absolwentem Wydziału Aktorskiego PWSFTViT (1971) w Łodzi. Przez 20 lat był wykładowcą Państwowej Wyższej Szkoły Teatralnej we Wrocławiu. Lesień był w latach 1970–73 aktorem Teatru im. Wojciecha Bogusławskiego w Kaliszu, w okresie 1991–94 jego dyrektorem naczelnym i artystycznym. Był też dyrektorem teatrów wrocławskich: Współczesnego (1973–75; w latach 1994–98 także dyrektorem naczelnym i artystycznym), Polskiego (1975–87) i Rozrywki (1987–91).
Zagrał kilkadziesiąt ról teatralnych, m.in.: Sawę we „Śnie srebrnym Salomei” J. Słowackiego (Nagroda Aktorska Kaliskich Spotkań Teatralnych w 1970 r.), Poetę w „Weselu" S. Wyspiańskiego (1981), tytułową rolę w „Sztukmistrzu z Lublina” I. Singera (Nagroda Aktorska Kaliskich Spotkań Teatralnych w 1993 r.), McMurphy'ego w „Locie nad kukułczym gniazdem” wg powieści K. Keseya (1995).
W swoim dorobku ma też role w Teatrze Telewizji, m.in. w „Nocach i dniach" M. Dąbrowskiej (1971), „Świadku oskarżenia" R. Chandlera (1980), „Mary Stuart" W. Hildesheimera (2003), „Aferze mięsnej" J. Dymka i R. Mellera (2007) i „Operacji Reszka" W. Kuligowskiego (2010). Od 1985 r. zajmuje się reżyserią teatralną. Wystawił kilkanaście spektakli, m.in.: „Żegnaj Judaszu" I. Iredyńskiego (1985), „Antygonę w Nowym Jorku" J. Głowackiego (1995), „Łysą śpiewaczkę" E. Ionesco (2003). Jest również autorem telewizyjnych programów rozrywkowych (m.in. „Wesoła gromadka Artusa", „Hrabia Tunio", „Pero-Pero"). W 2016 r. zrealizował dla TVP widowisko muzyczne „Wesele w Kurnej Chacie", a rok później – „Hotel Nostalgia". W 2019 r. wyreżyserował dla Teatru TVP spektakl „Czapa, czyli śmierć na raty".